خستگـــی را تـــو بـه خاطــــر مسپـــــار
که افـــــق نــــــزدیک اسـت
و خدایــــی بیـــــدار کـــه تـــــو را می بینـــــد
و بـه عشقـــت، همـــه حادثـه هــــا می چینـــــد ؛
که تـــــو یـــادش افتــــی و بدانـــــی :
همــــه بـخشـش از اوست
و همیـــــن اش کافـــــــــی ســت ...
نظرات شما عزیزان:
|